Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟ 1100-323 π.Χ.

ΟΜΗΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

Period: 1100 BCE to 750 BCE

Η ομηρική εποχή πέρα από σκοτεινοί αιώνες είναι γνωστή και με άλλες ονομασίες, όπως γεωμετρική εποχή, λόγω των αλλαγών που σημειώνονται περί το 1050 π.Χ. στην τεχνοτροπία της κεραμικής, ή εποχή του σιδήρου, καθώς από το 1100 π.Χ. και εξής γενικεύεται η χρήση του υλικού αυτού για την κατασκευή όπλων ή σκευών.

ΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΟΜΗΡΙΚΟΥ ΟΙΚΟΥ

800 BCE

Οι ομηρικής κοινότητες παρουσίαζαν πληθυσμιακή αύξηση που προκάλεσε οικονομική κρίση λόγω περιορισμένων εκτάσεων καλλιεργήσιμης γης και μέσων εκμετάλλευσης, απουσία εργασιακής ειδίκευσης και έλλειψης άλλων πόρων.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

750 BCE

Αντιμετωπίστηκε στα πλαίσια των οργανωμένων πόλεων-κρατών και στην ίδρυση αποικιών.

ΔΕΥΤΕΡΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΑΠΟΙΚΙΣΜΟΣ

750 BCE

Ονομάστηκε η οργανωμένη αποικιακή εξάπλωση των αρχαίων Ελλήνων στον χώρο της Μεσογείου και του Εύξεινου Πόντου. Ο αποικισμός αυτός διέφερε από τον πρώτο γιατί αποτέλεσε οργανωμένη επιχείρηση από την μητρόπολη σε αντίθεση με την απλή μετακίνηση φυλών που συντελέστηκε κατά τον πρώτο αποικισμό. Πολλές αποικίες που ιδρύθηκαν αυτή την περίοδο εξελίχθηκαν σε πόλεις ισχυρές και έγιναν ανεξάρτητες από την μητρόπολη.

ΑΡΧΑΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

Period: 750 BCE to 480 BCE

Ονομάζεται αρχαίκη γιατί αυτή ήταν η περίοδος της προετοιμασίας και των απαρχών της οικονομικής, πολιτικής και πολιτιστικής εξέλιξης του ελληνικού κόσμου.

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΤΕΛΗ 7ου- ΑΡΧΕΣ 6ου ΑΙΩΝΑ π.Χ

700 BCE

Ανατέθηκε σε πρόσωπα κοινής αποδοχής από την τάξη των ευγενών. Ονομάστηκαν νομοθέτες ή αισυμνήτες. Με την καταγραφή των νόμων η συμμετοχή των πολιτών στην διακυβέρνηση έγινε ανάλογα με την οικονομική κατάσταση των πολίτων. Έτσι το πολίτευμα μεταβλήθηκε σε ολιγαρχικό.

ΠΤΩΣΗ ΤΥΡΑΝΝΙΚΩΝ ΚΑΘΕΣΤΩΤΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ ΤΕΛΗ 6ου ΑΙΩΝΑ

500 BCE

Αφού κατέρρευσαν τα τυραννικά καθεστώτα στις περισσότερες πόλεις κράτη επιβλήθηκαν ολιγαρχικά πολιτεύματα. Σε κάποιες άλλες όμως έγινε μεταρρυθμιστικές προσπάθειες και άνοιξε ο δρόμος προς την δημοκρατία.

ΠΕΡΣΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ

499 BCE

Στην διάρκεια της πρώτης εικοσαετίας του 5ου αιώνα π.Χ οι Έλληνες κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν την περσική απειλή.

ΑΦΟΡΜΗ ΠΕΡΙΚΣΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ

494 BCE

Η αφορμή των περσικών επιχειρήσεων εναντίον της Ελλάδας ήταν η ατυχής εξέγερση των Ελλήνων της Μικράς Ασίας που ήταν υποτελείς στους Πέρσες στην Ιονική Επανάσταση (499-494 π.Χ.)

ΠΡΩΤΗ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

492 BCE

Η πρώτη απόπειρα των Περσών έναντι των Ελλήνων δεν είχε αίσιο τέλος. Ο στόλος τους καταστράφηκε στο ακρωτήριο Άθω αλλά ο στρατός τους υπέταξε την Μακεδονία και την Θράκη.

ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ

490 BCE

Ήταν η πρώτη οργανωμένη εκστρατεία των Περσών, Ναυτική επιχείρηση που στόχευε στην τιμωρία των Ερέτριων και των Αθηναίων για την βοήθεια που έστειλαν στους Έλληνες της Μ.Ασίας. Τερματίστηκε με την ήττα των Περσών από τους Πλαταιείς και τους Αθηναίους. Δυναμική ήταν η συμβολή του Μιλτιάδη.

ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΕΣ ΜΑΧΕΣ ΕΛΛΗΝΩΝ-ΠΕΡΣΩΝ (480-479 π.Χ.)

481 BCE

Οι Έλληνες αποφάσισαν να συγκροτήσουν αμυντική συμμαχία κατά των Περσών. Μέσα από μια σειρά συγκρούσεων στις Θερμοπύλες το Αρτεμίσιο, την Σαλαμίνα, τις Πλαταιές και την Μυκάλη οι Έλληνες αντιμετώπισαν με αποτελεσματικότητα τους Πέρσες και τους ανάγκασαν να εγκαταλείψουν τον ελλαδικό χώρο.

ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΙΜΕΡΑΣ

480 BCE

Οι Έλληνες της Δύσης αντιμετώπισαν με επιτυχία την επεκτατικότητα των Καρχηδονίων στην Σικελία.

ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ

Period: 480 BCE to 323 BCE

Ο χαρακτηρισμός αναγνωρίζει στην εποχή την υπεροχή των συντελεστών της και των επιτευγμάτων τους, επικυρώνει την πνευματική τους επιβολή και τη διαχρονική τους επιβίωση στις ιδέες και τα δημιουργήματα μεταγενέστερων εποχών. Αυτήν την εποχή διαμορφώθηκαν οι αξίες του σύγχρονου δυτικού κόσμου.

Α΄ ΑΘΗΝΑΙΚΗ/ ΔΗΛΙΑΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

478 BCE

Η Αθήνα αφού ανασυγκροτήθηκε μετά τους Περσικούς πολέμους εξελίχθηκε σε μεγάλη ναυτική δύναμη. Έγινε επικεφαλής πολλών ελληνικών πόλεων και έτσι ιδρύθηκε η Α' Αθηναϊκή Συμμαχία. Στόχος της ήταν να γίνει μεγάλη δύναμη. Έδρα αυτής της συμμαχίας ήταν η Δήλος που ήταν το συμμαχικό ταμείο. Κάθε χρόνοι συγκεντρώνονταν εκεί οι αντιπρόσωποι. Τα μέλη της αρχικά είχαν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις και ο φόρος καθοριζόταν σε πλοία ή χρήματα.

ΜΑΧΗ ΣΤΟΝ ΕΥΡΥΜΕΔΟΝΤΑ ΠΟΤΑΜΟ

467 BCE

Η σημαντικότερη στρατιωτική ενέργεια του Κίμωνα στην οποία αντιμετώπισε με επιτυχία του Πέρσες.

Γ' ΄ΜΕΣΣΗΝΙΚΑΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 464-455 π.Χ.

464 BCE

Η εξέγερση των ειλωτών της Μεσσηνίας.

ΕΞΟΣΤΡΑΚΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΙΜΜΩΝΑ

461 BCE

Εξορίστηκε εξαιτίας της φιλολακωνικής πολιτικής που ακολουθούσε.

ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΣΥΜΜΑΧΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ

454 BCE

Η Αθήνα μετέβαλε την συμμαχία σε Ηγεμονία. Η μεταβολή αυτή έγινε με την μεταφορά του συμμαχικού ταμείου από την Δήλο στην Ακρόπολη των Αθηνών.

ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΚΙΜΩΝΑ

451 BCE

Μετά από δεκαετή εξορία ο Κίμων επιστρέφει και αναλαμβάνει την πολιτική κατάσταση στην Αθήνα. Υπογράφει 5ετή ανακωχή με την Σπάρτη και στρέφεται εναντίον των Περσών στην Κύπρο και στην μάχη του Κιτίου το 450 π.Χ. οπού και πεθαίνει. Τον επόμενο χρόνο οι Πέρσες νικήθηκαν στην Σαλαμίνα της Κύπρου.

ΤΡΙΑΚΟΝΤΑΕΤΗ ΕΙΡΗΝΗ

445 BCE

Μετά τον θάνατο του Κίμων στην πολιτική ανεβαίνει ο Περικλής και υπογράφει συνθήκη ειρήνης 30 χρόνων με τους Σπαρτιάτες.

ΑΡΧΙΔΑΜΕΙΟΣ Η ΔΕΚΑΕΤΗΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 431-421 π.Χ.

431 BCE

Ο όρος Αρχιδάμειος πόλεμος δεν αφορούσε κάποιο συγκεκριμένο πόλεμο, αλλά ήταν αρχαία ελληνική έκφραση με την οποία δηλώνονταν κάθε πόλεμος αντίθετος προς την επιθυμία εκείνου που τον αναλάμβανε. Η έκφραση αυτή προήλθε από τις επιδρομές του ειρηνόφιλου Βασιλέα της Σπάρτης Αρχίδαμου Β΄ στην Αττική.

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΙΑΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ

Period: 431 BCE to 404 BCE

Η υπογραφή της τριακονταετούς ειρήνης με την οποία έληξαν οι συγκρούσεις μεταξύ των Αθηναίων και των αντιπάλων της δεν έδωσαν λύσεις στις διαφορές τους. Η Αθήνα και η Σπάρτη με τις συμμαχίες τους υποδαύλιζαν τους ανταγωνισμούς και οδηγούσαν σε ανοιχτή ρήξη. Επιπλέον η φυλετικές διαφορές, οι πολιτειακή συγκρότηση των δύο αντιπάλων και οι ηγεμονικές τάσεις της Αθήνας ήταν κάποια αίτια του πολέμου

ΣΙΚΕΛΙΚΗ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΑ 415-413

415 BCE

Με τον όρο Εκστρατεία στη Σικελία εννοούμε την εκστρατεία των Αθηναίων στη Σικελία στα πλαίσια του Πελοποννησιακού Πολέμου. Στόχος της εκστρατείας ήταν η κατάλυση της ηγεμονίας των Συρακουσών στη Σικελία, την οποία οι Αθηναίοι ήθελαν να καταστήσουν ορμητήριο κατά των ελληνικών πόλεων της Κάτω Ιταλίας.

ΔΕΚΕΛΕΙΚΟΣ Η ΙΩΝΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 413-404 π.Χ.

413 BCE

Η οχύρωση της Δεκέλειας από τους Σπαρτιάτες είχε καταστρεπτικά αποτελέσματα για τους Αθηναίους, που έχασαν έτσι την ύπαιθρο. Οι Αθηναίοι έκαναν προσπάθεια για ναυπήγηση νέου στόλου, ενώ συγχρόνως οι Πέρσες επανεμφανίστηκαν στο Αιγαίο. Ο Αλκιβιάδης, που είχε καταφύγει στη Μικρά Ασία, συμβούλευσε τους Πέρσες να διατηρήσουν τον πόλεμο μεταξύ Αθήνας-Σπάρτης, έτσι αυτοί έδωσαν χρήματα στους Σπαρτιάτες και εκείνοι ναυπήγησαν στόλο.

ΒΟΙΩΤΙΚΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ 395-386 π.Χ.

395 BCE

Οι Πέρσες μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο φρόντισαν να δημιουργήσουν αντισπαρτιατικό συνασπισμό και να υποκινήσουν μια σειρά αντιδράσεων που έγιναν γνωστές ως Βοιωτικός Πόλεμος. Αυτός ο πόλεμος επισφραγίστηκε με μία μειωτική για τον Ελληνισμό ειρήνη.

ΠΑΝΕΛΛΛΗΝΙΑ ΙΔΕΑ

380 BCE

Διατυπώθηκε για πρώτη φορά στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ. από τον σοφιστή Γοργία. Κύριος εκφραστής της ήταν ο Ισοκράτης σύμφωνα με τον οποίο τον κοινό αγώνα εναντίον των Περσών θα μπορούσε να αναλάβει η Αθήνα με την ανασύσταση της ηγεμονίας της. Αργότερα αφού η Αθήνα δεν μπορούσε να επιβληθεί πίστεψε ότι ένας ισχυρός μονάρχης θα ένωνε τους Έλληνες εναντίον των Περσών. Ακόμα αντίθετος με την πολιτική πιστός στην ιδέα του πρωταγωνιστικού ρόλου της Αθήνας ήταν ο Δημοσθένης.

ΜΑΧΗ ΣΤΗΝ ΛΕΥΚΤΡΑ

371 BCE

Η περίφημη αυτή μάχη, μεταξύ Σπαρτιατών και Θηβαίων, που διεξήχθη στα Λεύκτρα της Βοιωτίας, στην οποία και νικήθηκαν οι μέχρι τότε θεωρούμενοι αήττητοι Σπαρτιάτες, έδωσε αφενός μεν τέλος στην Πελοποννησιακή Συμμαχία αφετέρου χάρισε στους Θηβαίους την ηγεμονική τους θέση στον τότε ελλαδικό χώρο

ΜΑΧΗ ΣΤΗ ΜΑΝΤΙΝΕΙΑ

362 BCE

Η δεύτερη μεγάλη μάχη της αρχαιότητας που έγινε γνωστή ως Μάχη της Μαντινείας το καλοκαίρι του 362 π.Χ. μεταξύ δύο συνασπισμών που είχαν επικεφαλής αντίστοιχα τη Θήβα και τη Σπάρτη, τις δύο τότε ισχυρότερες πόλεις της Ελλάδας, με έπαθλο την ηγεμονία της. Στη μάχη αυτή, όμως, που έληξε νικηφόρα για τη Θήβα, σκοτώθηκε ο ιδιαίτερα σημαντικός πολιτικός και στρατηγός Επαμεινώνδας.

ΜΑΧΗ ΤΗΣ ΧΑΙΡΩΝΕΙΑΣ

338 BCE

Με αφορμή προβλήματα του μαντείου των Δελφών ο Φίλλιπος Β' επενέβη στην Θεσσαλία και τη νότια Ελλάδα. Σε μία από τις εκστρατείες του αντιμετώπισε νικηφόρα τους Θηβαίους και τους Αθηναίους στην μάχη της Χαιρώνειας. Έτσι επιβλήθηκε ως αδιαφιλονίκητος ηγέτης που είχε την δυνατότητα να ενώσει τους Έλληνες και να τους οδηγήσει εναντίον των Περσών.

ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ

337 BCE

Συμμετείχαν όλες οι πόλεις κράτη εκτός από την Σπάρτη και αποφασίστηκε:
Απαγόρευση των συγκρούσεων μεταξύ των ελληνικών πόλεων κρατών
Προστασία της ελεύθερης ναυσιπλοΐας και καταδίκαση της πειρατείας
Ίδρυση πανελλήνιας συμμαχίας αμυντικής και επιθετικής με ισόβιο αρχηγό τον Φίλλιπο Β΄

ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΑΣΗ

336 BCE

Μετά την δολοφονία του Φίλλιπου Β' το συνέδριο της Κορίνθου επαναλήφθηκε από τον γιό του Αλέξανδρο. Ανανεώθηκε από την πλευρά των αντιπροσώπων στο πρόσωπο του νέου ηγέτη ο όρκος που είχαν δώσει στον πατέρα του

ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΕΓΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

323 BCE

Ο Μ. Αλέξανδρος παρά το μικρό διάστημα της βασιλείας του και την νεαρή ηλικία του 33 χρόνων όταν πέθανε έμεινε στην μνήμη πολλών λαών και η μορφή και η δράση του ενώθηκαν με την λαϊκή φαντασία και δημιούργησαν τον θρύλο ενός μυθικού ήρωα και πολεμιστή σε πολλούς λαούς.