Historia algorytmiki

Pochodzenie słowa "algorytm"

800

Słowo algorytm pochodzi od nazwiska arabskiego matematyka z IX wieku Muhammeda ibn Musa Alchwarizmiego. Początkowo słowem algorism nazywano czynności konieczne do wykonywania obliczeń z użyciem dziesiętnego systemu liczbowego. Obecne znaczenie słowa algorytm jako zestawu ścisłych reguł powstało wraz z rozwojem matematyki i techniki.

Maszyna analityczna

1842

Ogromnego postępu dokonał w tej dziedzinie dokonał Charles Babbage, który na podstawie swoich doświadczeń sformułował ideę maszyny analitycznej zdolnej do realizacji złożonych algorytmów matematycznych.W pracy Babbage wspierała go Ada Lovelace, która przetłumaczyła dla niego prace włoskiego matematyka dotyczące algorytmu obliczania liczb Bernoulliego.

Rozwój maszyn liczących

1890

Wraz z wynalezieniem pod koniec XIX wieku kart perforowanych elektro-mechaniczne maszyny osiągnęły zdolność realizacji algorytmów przetwarzających ogromne zbiory danych. Karty perforowane stały się wejściem, z którego dane przetwarzały proste algorytmy sumujące. Jako wyjście służyły odpowiednie zegary. Ogromny postęp w tej dziedzinie zawdzięczamy firmie IBM, która zbudowała tego typu urządzenia, aby policzyć wszystkich mieszkańców USA.

Enigma

1932

Niemiecka przenośna, elektromechaniczna maszyna szyfrująca, oparta na zasadzie obracających się wirników, opracowana przez Artura Scherbiusa, a następnie produkowana przez wytwórnię Scherbius & Ritter.

Maszyna Turinga

1935

Stworzona przez Alana Turinga abstrakcyjny model komputera służącego do wykonywania algorytmów, składającego się z nieskończenie długiej taśmy podzielonej na pola w których zapisuje się dane.

Komputer do algorytmów

1936

Pierwszy mechaniczny komputer zdolny, jak się później okazało, do wykonywania wszystkich algorytmów, powstał już w 1936 roku w Niemczech. Nazywał się Z1, a jego twórcą był niemiecki inżynier Konrad Zuse, który zaprojektował swoją maszynę zupełnie niezależnie od prac brytyjskich i angielskich matematyków. Z powodu ogromnej zawodności, w 1941 roku ukończył jej kopię bazującą na układach przekaźnikowych, Z3. Znalazła ona zastosowanie przy projektowaniu skrzydeł samolotów.