პროექტი

პირველი შემთხვევები

9999 BCE

პოლიო ეფექტები ცნობილია პრეისტორიიდან დღემდე; ეგვიპტურ ფერწერებსა და კვეთილებზე გამოსახულია დასნეულებული ადამიანები, რომელთაც აღენიშნებათ კიდურების დაზიანება. აგრეთვე არიან ბავშვები, რომლებიც ახალგაზრდა ასაკში ყავარჯნებით დადიოდნენ.

"ქვედა კიდურების დაბნეულობა"

Jan 1, 1789

პირველი კლინიკური აღწერა მოგვცა ინგლისელმა ექიმმა მაიკლ ანდვუდის მიერ 1789 წელს, სადაც იგი პოლიოიას უწოდებს "ქვედა კიდურების დაბნეულობას".

გავრცელება

Jan 1, 1900

მცირე ლოკალიზებული პარალიტიკური პოლიო ეპიდემია გამოჩნდა ევროპასა და შეერთებულ შტატებში 1900 წლიდან. მე –20 საუკუნის პირველი ნახევრის განმავლობაში გავრცელებულმა პანდემიურმა პროპორციებმა მიაღწია ევროპაში, ჩრდილოეთ ამერიკაში, ავსტრალიასა და ახალ ზელანდიაში. ეს დავადება ვითარდებოდა ძირითადად 5 წლის ასაკის ბავშვებში, რადგან ამ ასაკში უფრო მარტივი იყო ამ დაავადების გავრცელება, იმუნიტეტის არ ქონის გამო

მძიმე ვითარება

Jan 1, 1952

1952 წლის პოლიოს ეპიდემია გამოცხადდა ერთ-ერთ ყველაზე მომაკვდავ და საშინელ დაავადებად ისტორიაში. ამ წლის 58000 შემთხვევიდან გარდაიცვალა 3145 ადამიანი და 21.269-ს დამბლა დაემართა.

ჯონას სალკი

Jan 1, 1952

იყო ამერიკელი ექიმი, სამედიცინო მკვლევარი და ვირუსოლოგი, რომელმაც შეიმუშავა ერთ-ერთი პირველი წარმატებული პოლიოქსიკური ვაქცინა 1952 წელს. ფორმალდეჰიდის გამოყენებით მან მოკლა პოლიოზის ვირუსი. საბოლოო ვერსია ამ ვაქცინისა 1955 წელს მიიღეს, რის საფუძველზეც უამრავი ადამიანი გადარჩა სიკვდილს.