Drosinis2 300x426

ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΔΡΟΣΙΝΗΣ

  • 1 CE

    ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

    ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ
    Ο ποιητής, πεζογράφος και δημοσιογράφος Γεώργιος Δροσίνης γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 1859, σ' ένα αρχοντικό της Πλάκας. Καταγόταν από οικογένεια αγωνιστών του Μεσολογγίου.
  • 2

    ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ

    ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
    Χάρη στη φιλομάθειά του, αλλά και στις οικονομικές δυνατότητες που είχαν οι γονείς του, σπούδασε νομικά και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και στη συνέχεια Ιστορίας της Τέχνης στη Λειψία, στη Δρέσδη και στο Βερολίνο.
  • 3

    Γ. ΔΡΟΣΙΝΗΣ - ΠΟΙΗΜΑΤΑ

    Γ. ΔΡΟΣΙΝΗΣ - ΠΟΙΗΜΑΤΑ
    Ό,τι και να γράψει κανείς για το ταλέντο του Γεωργίου Δροσίνη, είναι λίγο. Υπήρξε τεράστιος ποιητής, από τους σημαντικότερους Έλληνες ποιητές όλων των εποχών. Άγγιξε και το Νόμπελ Λογοτεχνίας, ενώ πολλά ποιήματά του κοσμούσαν τις παλιές σχολικές εκδόσεις, όταν στην παιδεία δεν είχαν παρεισφρήσει επικίνδυνοι και ανίκανοι άνθρωποι.
  • 4

    Γ. ΔΡΟΣΙΝΗΣ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΘΙΣΜΕΝΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑΣ

    Γ. ΔΡΟΣΙΝΗΣ Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΤΗΣ ΑΝΘΙΣΜΕΝΗΣ ΑΜΥΓΔΑΛΙΑΣ
    Η Ανθισμένη Αμυγδαλιά είναι ποίημα που γράφτηκε από τον Γεώργιο Δροσίνη και δημοσιεύθηκε για πρώτη φορά στο σατιρικό «Ραμπαγάς» το 1882. Το ποίημα έγραψε ο Δροσίνης σε νεαρή ηλικία όταν ακόμη δημοσίευε τους στίχους του με το ψευδώνυμο Αράχνη για μια χαριτωμένη μαθήτρια του Αρσακείου, εξαδέλφη του, που πράγματι συνέβη να κουνήσει την ανθισμένη νεραντζιά του κήπου του και να πέσουν τα άνθη επάνω της
  • 5

    ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ Ο Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ:

    ΤΙ ΓΡΑΦΕΙ Ο Κ. ΒΑΡΝΑΛΗΣ:
    «Ο αιωνόβιος Γεώργιος Δροσίνης, ο ερημίτης του θαλερού προαστίου της Κηφισιάς, θαλερός ως τα τελευταία του, ρομαντικός, ωραιόπαθος, καλοσυνάτος, ο ποιητής της γαλήνης, ζώντας μακριά από τον ταραγμένο κόσμο των άλλων ανθρώπων, στο δικό του ανθισμένο κόσμο της φαντασίας και του ωραίου, πέθανε γεμάτος χρόνια και τιμές...φεύγει από τη ζωή, αφού την είχε αφιερώσει ολόκληρη στην ποίηση, στην πεζογραφία, στην παιδεία – και στη μόρφωση του λαού.»
  • 6

    Γ. ΔΡΟΣΙΝΗΣ ΓΝΩΜΙΚΑ

    Γ. ΔΡΟΣΙΝΗΣ ΓΝΩΜΙΚΑ
    Πουλί γεννιέται ο άνθρωπος
    και δέντρο θα πεθάνει:
    ρίζες απλώνει γύρω του
    και τα φτερά του χάνει. Η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στις αναμνήσεις και στις ελπίδες.