ΧΡΟΝΟΔΙΑΓΡΑΜΜΑ ΡΕΥΜΑΤΑ

  • Period: to

    ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΣ

    Χαρακτηρίζεται από διάθεση απαισιοδοξίας και μελαγχολίας καθώς και νοσταλγία για τα περασμένα, την τάση για το παράδοξο, το υπερφυσικό και το εξωτικό, το μυστηριώδες, το όνειρο, το ασαφές και το συγκεχυμένο
  • ΡΕΑΛΙΣΟΣ

    Το ρεαλιστικό μυθιστόρημα χαρακτηρίζεται από από αληθοφάνεια και πειστικότητα .Ο συγγραφέας επιλέγει οικεία θέματα και παρουσιάζει συνηθισμένες εμπειρίες, δηλαδή αντλεί
    υλικό από την καθημερινότητα
  • Period: to

    ΝΑΤΟΥΡΑΛΙΣΜΟΣ

    Κύριο χαρακτηριστικό είναι η επιλογή προκλητικότερων θεμάτων (π.χ. οι ήρωες των έργων είναι οι απόκληροι της κοινωνίας, οι αδικημένοι, οι άνθρωποι του υποκόσμου, οι σωματικά και ψυχικά άρρωστοι, σε συνδυασμό με κοινωνική καταγγελία και αυστηρή κριτική, με στόχο να προκαλέσουν την αντίδραση του κοινού απέναντι στα κακώς κείμενα.
    Ένα ακόμη γνώρισμα είναι η επιμονή στην εξονυχιστική περιγραφή, στη φωτογραφική λεπτομέρεια ακόμη και δυσάρεστων ή απεχθών καταστάσεων.
  • ΠΑΡΝΑΣΣΙΣΜΟΣ

    Δίνει μεγάλη σημασία στην ακρίβεια της έκφρασης και στη λεπτομέρεια.
    Καλλιεργεί ποίηση απρόσωπη και αντικειμενική.
  • Period: to

    ΗΘΟΓΡΑΦΙΑ

    Οι ήρωες είναι άνθρωποι του λαού
    Σε πολλές περιπτώσεις εμπνέονται από προσωπικά βιώματα των συγγραφέων τους –αρκετοί διηγηματογράφοι χρησιμοποιούν τον τόπο καταγωγής τους ως πλαίσιο δράσης των έργων τους (π.χ. ο Παπαδιαμάντης τη Σκιάθο).
  • ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΣ

    Το νοηματικό περιεχόμενο του ποιήματος περιορίζεται στο ελάχιστο. Ο στίχος διακρίνεται από μουσικότητα, η οποία συνδυάζεται με την υποβλητικότητα.(προσπάθεια ταύτισης της ποίησης με τη μουσική).
  • ΥΠΕΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ

    οι λέξεις είναι αυτόνομες και ελεύθερες. Η δύναμη και η ορμή τους βρίσκονται κυρίως στην έκταση, κατά την οποία ξεφεύγουν από το επιβεβλημένο νόημά τους, συνδυαζόμενες μεταξύ τους χωρίς να υπακούν σε ορθολογικούς νόμους.
  • ΝΕΟΤΕΡΗ ΠΟΙΗΣΗ

    Η νεότερη ποίηση εγκαταλείπει τα εξωτερικά στοιχεία, που χρησιμοποιούσε η παραδοσιακή. Τα κυριότερα από αυτά είναι οι ομοιόμορφες (ως προς τον αριθμό των στίχων κτλ.) στροφές, η ομοιοκαταληξία, που γινόταν σύμφωνα με ορισμένους κανόνες, και το μέτρο.