Ελ βενιζέλος

Από το κίνημα στο Γουδί ως τη Συνθήκη των Σεβρών

  • Εκλογές Νοεμβρίου 1910

    Ο Βενιζέλος πήρε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης μετά την παραίτηση της Κυβέρνησης Δραγούμη (6 Οκτωβρίου 1910). Επειδή, όμως, αντιμετώπιζε προβλήματα με την εξασφάλιση ψήφου εμπιστοσύνης, σε συνεννόηση με το βασιλιά Γεώργιο Α' προχώρησε σε διάλυση της Βουλής και προκήρυξη νέων εκλογών. τα παλαιά κόμματα, θεωρώντας αντισυνταγματική την κίνηση του βασιλιά, αποφάσισαν να μη συμμετάσχουν στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1910. Σ' αυτές οι Φιλελεύθεροι κέρδισαν 307 έδρες, σε σύνολο 362.
  • Εκλογές 8ης Αυγούστου 1910

    Ανεξάρτητοι πολιτικοί, με το γενικό σύνθημα της «ανόρθωσης» εννοούσαν είτε την υλοποίηση των αιτημάτων των συντεχνιών, όπως εκφράστηκαν στα συλλαλητήρια του 1909, είτε την επίλυση του αγροτικού ζητήματος, με την παροχή γης στους ακτήμονες. Για πρώτη φορά εμφανίστηκε η σοσιαλδημοκρατική* «Κοινωνιολογική Εταιρεία». Από τις 362 έδρες οι παλαιοί πολιτικοί εξασφάλισαν 211, ενώ 29 έδρες κέρδισαν ανεξάρτητοι παλαιοκομματικοί και 122 ανεξάρτητοι εκσυγχρονιστές.
  • Εμφάνιση Ελευθέριου Βενιζέλου

    Εμφάνιση Ελευθέριου Βενιζέλου
    Οι εκσυγχρονιστές συσπειρώθηκαν γύρω από το πρόσωπο του κρητικού ηγέτη Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οποίος εξελέγη χωρίς να συμμετέχει στην προεκλογική αναμέτρηση. Η πρώτη δημόσια εμφάνιση του Βενιζέλου ως ελλαδίτη πολιτικού έγινε στις 5 Σεπτεμβρίου 1910 με μία ομιλία στην πλατεία Συντάγματος, στην οποία έκανε προγραμματικές δηλώσεις, με τις οποίες υποστήριξε μετριοπαθείς μεταρρυθμίσεις.
  • Σύνταγμα του 1911

    Σύνταγμα του 1911
    Το πρώτο εξάμηνο του 1911 ψηφίστηκαν από τη Βουλή 53 τροποποιήσεις μη θεμελιωδών διατάξεων του συντάγματος. Ενισχύθηκε η θέση της μοναρχίας και επετράπη στον βασιλιά να συμμετάσχει στη διαδικασία της αναθεώρησης. Οι σπουδαιότερες τροποποιήσεις αφορούσαν τη διασφάλιση της διάκρισης των εξουσιών, το ασυμβίβαστο μεταξύ στρατιωτικής και δημοσιοϋπαλληλικής ιδιότητας αφ' ενός και βουλευτικού αξιώματος αφ' ετέρου, και τη μονιμότητα των δικαστικών και των δημοσίων υπαλλήλων.
  • Εθνικός Διχασμός

    Εθνικός Διχασμός
    Με αφορμή τον Α' Παγκόσμιο πόλεμο, 0ι Φιλελεύθεροι τάσσονταν υπέρ της συμμετοχής στον πόλεμο, στο πλευρό της Αντάντ, επειδή προσδοκούσαν ότι η Ελλάδα θα είχε εδαφικά οφέλη. Δεδομένης της κυριαρχίας της Αγγλίας στην ανατολική Μεσόγειο, και παρά τους δεσμούς του με τη Γερμανία, ο Κωνσταντίνος έλαβε θέση υπέρ της ουδετερότητας της Ελλάδας. Η εμμονή του Κωνσταντίνου στη θέση αυτή προκάλεσε δύο φορές την παραίτηση της κυβέρνησης το 1915
  • Κυβέρνηση Εθνικής Άμυνας

    Κυβέρνηση Εθνικής Άμυνας
    Το κλίμα της εποχής επέτρεψε να συμμετάσχουν στη διαμάχη Βενιζέλου- Κωνσταντίνου και στρατιωτικοί. Στις 26 Σεπτεμβρίου ο Βενιζέλος συγκρότησε δική του κυβέρνηση στη Θεσσαλονίκη.
    Οι συγκρούσεις πήραν σταδιακά διαστάσεις εμφυλίου πολέμου. Οι Αντιβενιζελικοί άσκησαν τρομοκρατία στους αντιπάλους, ενώ ο Βενιζέλος κήρυξε έκπτωτο το βασιλιά, ο οποίος υπό την πίεση της Αντάντ εγκατέλειψε το θρόνο και τη χώρα.
  • Συνθήκη Σεβρών

    Συνθήκη Σεβρών
    Η Συνθήκη των Σεβρών (10 Αυγούστου 1920) αποτέλεσε τη μεγαλύτερη διπλωματική επιτυχία της Ελλάδας και δικαίωσε την τολμηρή πολιτική του Βενιζέλου. Η μικρή Ελλάδα των παραμονών των Βαλκανικών πολέμων γίνεται με την υπογραφή της Συνθήκης «η Ελλάδα των δύο Ηπείρων και των πέντε Θαλασσών». Το όραμα της Μεγάλης Ιδέας φαίνεται να γίνεται απτή πραγματικότητα.